Kreatywność to zdolność do tworzenia oryginalnych i wartościowych pomysłów lub zachowań, znajdowania ukrytych wzorców, łączenia pozornie niezwiązanych ze sobą zjawisk i generowania rozwiązań. Ponadto kreatywność musi być pielęgnowana i wspierana, aby mogła się rozwijać i rozkwitać. Chociaż obserwowane systemy sztucznej inteligencji zaczynają być stosowane do zadań kreatywnych, należy przypomnieć, że są one tworzone przez ludzką inteligencję i reprezentują wyłącznie ludzkie przedsięwzięcie. Neuronaukowcy i psychologowie, próbując powiązać twórcze procesy myślowe z częściami mózgu, które mogą je przetwarzać, zdefiniowali kreatywność jako wymagającą mieszania i remiksowania mentalnych reprezentacji w celu tworzenia nowych pomysłów i sposobów myślenia. Odkryli również, że kreatywność obejmuje dwa główne procesy: myślenie, a następnie produkcję. Ponieważ kreatywność jest jednym z najbardziej złożonych ludzkich zachowań, prawdopodobnie wymaga koordynacji wielu obszarów mózgu i rodzajów myślenia. Neuronaukowcy i psychologowie zidentyfikowali trzy specyficzne sieci mózgowe odpowiedzialne za proces twórczego myślenia
- Sieć uwagi wykonawczej dotyczy ukierunkowanej uwagi i skupienia, i jest powiązana z obszarami mózgu związanymi z podejmowaniem decyzji, złożonym zachowaniem i przestrzennymi informacjami sensorycznymi.
- Sieć Wyobraźni dotyczy burzy mózgów, marzeń na jawie i poznania społecznego i jest powiązana z obszarami mózgu związanymi głównie z symulacją umysłową, wyobraźnią i spontanicznością.
- Sieć Salience Attention Network działa jako przycisk przełączający między dwiema poprzednimi sieciami i zarządza interakcjami między nimi.
Poziom kreatywności zależy od szybkości tych interakcji. Imagination Network odpowiada za generowanie pomysłów za pomocą spontanicznej kombinacji odzyskiwania pamięci i symulacji umysłowej (równolegle do sztucznej inteligencji: symulowanie zupełnie nowych koncepcji przy użyciu danych historycznych). Następnie sieć uwagi Salience wybiera kandydatów na pomysły i przełącza się do sieci uwagi kierownictwa, która odpowiada za przetwarzanie wyższego rzędu, ocenę, opracowanie i weryfikację pomysłu (formalne podejmowanie decyzji w celu osiągnięcia optymalizacji). Ponieważ kreatywność jest tak złożona, naiwnością wydaje się myślenie, że kreatywność można zlokalizować w jednym regionie mózgu. Przez długi czas naukowcy odkryli, że prawa półkula (strona) mózgu zwana przednią korą zakrętu obręczy (ACC) jest związana z kreatywnością. Jednak badania, które dotyczyły aktywności mózgu podczas wykonywania zadań twórczych lub u pacjentów z uszkodzeniem mózgu powodującym trudności z kreatywnością, wykazały, że inne części mózgu są również zaangażowane w tworzenie, takie jak lewy płat ciemieniowy dolny (IPL), prawy zakręt kątowy, grzbietowo-boczna kora przedczołowa (DLPFC) i lewy środkowy zakręt skroniowy (MTG) lub wszystkie trzy sieci. Zasugerowali również, że rozproszona sieć obejmowała kilka znaczących klastrów należących do płatów skroniowych (np. Dwustronnie MTG), regionów związanych z semantycznym i epizodycznym odzyskiwaniem pamięci. Nawet jeśli na podstawie wyników tych wcześniejszych badań nie ma wyraźnego konsensusu co do neuronalnych podstaw kreatywności, istnieją dowody na to, że procesy twórcze obejmują cykliczne przechodzenie między generowaniem a eksploracją, przy czym forma przedwynalazcza jest zmieniana i aktualizowana w każdym cyklu, aż do osiągnięto zadowalający wynik. Zdolność sztucznej inteligencji do przetwarzania ogromnej ilości danych w czasie rzeczywistym pomaga ludziom w tym cyklu między pokoleniem a eksploracją. Systemy sztucznej inteligencji (tj. Modele Generative Pretrained Transfromers, takie jak GPT3 lub chatGPT) mogą stymulować generowanie pomysłów, a systemy uczenia maszynowego umożliwiają eksplorację.