Istnieją trzy funkcje związane z tworzeniem tabel za pomocą table(). Funkcja table() tworzy tabelę awaryjną z danych atomowych lub niektórych list. Dane muszą być interpretowane jako czynniki. Wynik ma tabelę klas. Funkcja as.table () próbuje przekształcić obiekt w tabelę klas. Funkcja is.table () sprawdza, czy obiekt jest typu tabela klas. Argumentami funkcji table() są . . ., exclude, useNA, dnn i deparse.level. Argument. . . odnosi się do przedmiotu (przedmiotów), które mają być klasyfikowane krzyżowo. Obiekty są oddzielone przecinkami i dla obiektów atomowych muszą mieć taką samą długość. W przypadku obiektów listy wszystkie elementy drugiego poziomu muszą mieć tę samą długość i być atomowe. W wywołaniu table() nie można łączyć obiektów atomowych i list. Argument wyklucza podaje wartości, które mają być wykluczone z tabeli kontyngencji. Domyślnie wyklucz równa się, jeśli (useNA == „no”) c (NA, NaA), co oznacza, że table() nie ustawia poziomu brakujących wartości lub niedozwolonych wartości, takich jak jeden podzielony przez zero, jeśli argument useNA jest równy “Nie”. Argument useNA jest argumentem znakowym i może przyjmować wartość „nie”, „jeśli” lub „zawsze”. W przypadku „nie” brak jest ustawionych poziomów. W przypadku „ifany” poziom jest ustawiany, jeśli występują brakujące wartości. W przypadku „zawsze” zawsze ustawiany jest poziom braków danych. Poziom domyślny to „nie”. Argument dnn jest argumentem listowym i podaje nazwy wymiarów dla tabeli kontyngencji. Wartość domyślna to list.names (…). Funkcja list.names () jest zdefiniowana w tabeli () i podaje nazwy tabelarowanych wymiarów. Argument deparse.level jest argumentem w postaci liczby całkowitej, który może przyjąć wartości 0, 1 lub 2. Argument steruje list.names (), jeśli nie podano nazwy dnn. W przypadku 0 nie podaje się żadnych nazw. W przypadku 1 używane są nazwy kolumn. W przypadku 2 nazwy kolumn są eparsowane. Wartość domyślna to 1. Oto przykład:
> table(c(1,2,1,2),1:4, useNA=”always”, deparse.level=0)
1 2 3 4 <NA>
1 1 0 1 0 0
2 0 1 0 1 0
<NA> 0 0 0 0 0
> table(c(1,2,1,NA),1:4,c(5,6,6,5), useNA=”no”, deparse.level=1)
, , = 5
1 2 3 4
1 1 0 0 0
2 0 0 0 0
, , = 6
1 2 3 4
1 0 0 1 0
2 0 1 0 0
> table(c(1,2,1,NA),1:4,c(5,6,6,5), useNA=”ifany”, deparse.level=2)
, , c(5, 6, 6, 5) = 5
1:4
c(1, 2, 1, NA) 1 2 3 4
1 1 0 0 0
2 0 0 0 0
<NA> 0 0 0 1
, , c(5, 6, 6, 5) = 6
1:4
c(1, 2, 1, NA) 1 2 3 4
1 0 0 1 0
2 0 1 0 0
<NA> 0 0 0 0
Zwróć uwagę, że pierwsza i ostatnia tablica ma cztery niezerowe elementy, ale druga tablica ma tylko trzy, ponieważ NA jest wykluczona. Funkcja as.table() przyjmuje argumenty x i . . . .Argument x jest obiektem, który ma zostać przekształcony w tabelę klas. Argument musi być w trybie numerycznym. Argument . . . dostarcza argumentów dla funkcji niższego poziomu. Funkcja is.table() przyjmuje argument x i zwraca wartość TRUE, jeśli x należy do tabeli klas i FALSE, jeśli nie. Więcej informacji na temat table(), as.table() i is.table() można znaleźć, wpisując ?table() w wierszu polecenia R.